2013 – podsumowanie

W sierpniu, przy okazji któregoś tekstu napisałem, że zanosi się na najgorszy sezon od 2004r. Patrząc z perspektywy całego roku, niestety u mnie nic się nie zmieniło. To był dla mnie najsłabszy wynik od prawie 10 lat. I nawet rewelacyjne, jaziowe 25 dni na przełomie września i października, nie zmieniło statystyki, jeśli chodzi o ryby średnie i duże w skali danych gatunków. Moim zdaniem głównym powodem jest nieprawdopodobnie wysoka presja na dobre miejscówki, jeszcze rok temu niespecjalnie popularne i  potężny „wysyp” pontoniarzy, co samo w sobie nie jest niczym złym, ale podobnie jak wśród wszystkich wędkarzy, w tej grupie tylko mała część wypuszcza złowione ryby. Większość, mam wrażenie stosuje się do regulaminu, tyle, że jest on skandalicznie opracowany, kompletnie nie przystając do realiów wód Okręgu Kraków, bo na nich łowię na jakichś 70% wypraw.

Przez ten tekst, chciałem dokonać oceny wód okręgu i przy okazji wód sąsiednich na ile je znam. Kolejny rok byłem na rybach prawie sto razy. Dokładnie to 98. Prosty rachunek prawdopodobieństwa pozwala już przy takiej ilości godzin spędzonych nad wodami, odnieść się do ich zasobności , tym bardziej, że mam porównanie z tym jak było 5 lat temu, dziesięć i piętnaście. A łowiłem wtedy dużo mniej skutecznie i często bez żadnej świadomości…

Dodam jeszcze myśl, która do pewnego stopnia jest z jednej strony promykiem nadziei, tłumaczącym słabe, nie tylko moje jak rozmawiam z wieloma osobami –  tegoroczne wyniki, a z drugiej demoluje moje wcześniejsze założenie o szczególnie dużej presji, na co bardziej rybne miejsca, jako przyczynie słabszego sezonu. A pisząc to, myślę o pogodzie. Był to niewątpliwie rok szczególny, by nie rzec dziwny, a i nadal nic się nie zmienia – mamy pierwszą dekadę stycznia za nami, a u mnie w nocy plus siedem [choć nie narzekam z tego powodu]. Nie mniej, ten sezon na nizinach zaczął się dla mnie tak naprawdę dopiero w połowie maja. Nie wiem, jak temat ciśnienia wyglądał w innych latach, bo dopiero od tego roku mam precyzyjną i wiarygodną stację pomiaru, lecz na przestrzeni ostatnich miesięcy nie pamiętam dnia bez wyraźnej huśtawki ciśnienia między rankiem, a wieczorem. Co więcej, na co już zwracałem uwagę – regułą w moich stronach była jazda w dół z ciśnieniem i na oko poprawianie się aury, lub wzrost ciśnienia połączony z opadami… Sam nie wiem co o tym myśleć. Większość kolegów uważa, że to pogoda miała decydujący wpływ na to jak potoczył się sezon.

Moje wnioski nie są zbyt optymistyczne. Po pierwsze Wisła, bez której okręg krakowski jest w zasadzie bez sensownej wody płynącej, pozwalającej praktycznie każdemu wędkarzowi znaleźć coś dla siebie, jest chyba najbardziej pozostawiona samej sobie. Być może zwycięża tu założenie, że to duża woda, która obroni się sama. Tyle, że jak wszystko, ma to swoje granice. Poziom kłusownictwa, w tym sieciowego jak na jakichś Mazurach jest coraz większy. Odcinki od Łączan w górę i poniżej ujścia Dłubni proszą się o jakiegoś „strażnika Texasu”, bo  konwencjonalnymi metodami, tamtejsi ludzie są chyba nie do opanowania.

Co do samych wędkarzy, to odnoszę wrażenie, iż dla części łowiących, wyjazd nad Wisłę równa się z brakiem wszelkich reguł, czy zasad.  Niestety, po raz pierwszy zauważam faktyczny, duży ubytek niektórych gatunków, dość licznych jeszcze w ostatnich latach.

Rzeki typu Raba [pomijam oes] czy Skawinka są tak zharatane wędkarsko, że poza kleniem, czy dla znawców miejsc – pstrągiem, to spinningista nie ma nad nimi co robić.

Rzeki pstrągowe naszych wód, to spora ilość rybek, lecz zaledwie po 20cm. Dla mnie totalny „kanał”. Są fragmenty, zazwyczaj ekstremalnie niedostępne, lub  tak naszpikowane „cywilizacją”, że na ogół omijane i tam coś więcej można powalczyć, ale wymaga to sporego nakładu czasu. Nizinne fragmenty tych cieków, to często poligon dla kłusownictwa wszelkiej maści, a prym wiedzie tu Szreniawa poniżej Proszowic. Z kolei wpisywanie rzeczek takich jak Brodło, Sanka czy Regulka w wykazie wód górskich jest żartem z nas wędkarzy.

O wodach stojących się nie wypowiadam, bo znam dobrze tylko Kryspinów. O ile jeszcze w 2011r dałby tej wodzie w skali od 1 do 5 „czwórkę”, o tyle po sezonie 2012 i właśnie zakończonym dam „pałę” wielką jak czołg. To, czym tu może się cieszyć spinningista, to wzdręga i na tym koniec. Na tym konkretnie zbiorniku, jest to wynikiem nieodpuszczania czemukolwiek, co ma wymiar przez samych wędkarzy, plus w porywach naprawdę bezczelne kłusownictwo [goście w ceratowych łódkach, na materacach, z rowerków wodnych łowią jak popadnie w upalne, letnie dni, gdy jest tłum nad tą wodą i niczego kompletnie się nie boją – patrząc na ich teleskopy za 20 zł zastanawiam się, czy oni mają kartę wędkarską]. Kilkunastoletnie gówniarstwo [wiek gimnazjum] robi sobie grill z nielicznych już 30cm szczupaczków. Wszystko w  tłumie im podobnym. Nie mam zaś pojęcia, kiedy stawia się tam wielkie jak boja spławiki, na żyłkach grubych jak szprycha z karasiami na wielkich kotwicach. Będąc w tym sezonie zaledwie kilka razy, zdjąłem takich cudów 6 czy 7. Nawet jeden „zestaw” mam w domu. Generalnie mamy tu odbicie tego, co nad większością wód, tylko skumulowane na mniejszej powierzchni. Jak ma się to do ochrony wód, napiszę następnym razem.

Ilościowo złowiłem nieco ponad 1200ryb. To oczywiście wszystkie: małe, malutkie i te większe.  Aż 85% przypada na trzy gatunki: pstrąg, okoń i kleń.

Jeżeli chodzi o pstrągi, to od lat, niezmiennie jest to samo: trzebienie wszystkiego co ma wymiar i będę powtarzał, jak zdarta płyta, że to jest korzystne dla polityki jaką serwuje PZW, bo wciąż ktoś zarobi na zarybieniach. I tak bez końca. No, chyba, że coś się zmieni wraz z nowymi władzami. Ja w tym roku na wodach krakowskich nie miałem kropkowańca większego niż 35cm, a [chyba] tylko raz styczność z czterdziestakiem. Niestety, w ościennych okręgach raczej lepiej nie jest.

Kleń. Tu jest ilościowo dobrze. Natomiast wielkościowo już co najwyżej dopuszczająco. Szczególnie widać  to nad Wisłą jak zmniejszyła się ilość tych średnich ryb, Wisłą, która na luzie obdarzała egzemplarzami około 40cm. Nie najgorzej jest nad Rabą pod tym względem. Pozostałe wody to albo drobnica, albo częściej pojedyncze, nieliczne stadka po kilka osobników. Jeśli ktoś jest fanem tej ryby, to zdecydowanie polecam okręg tarnowski, lub sądecki, ewentualnie rzeszowski, ale to już daleko.

Okoń. Nie wiem, może jestem tendencyjny, może mam skrzywioną ocenę, ale nie znam wody, gdzie mógłbym sobie seryjnie połowić w naszym okręgu pasiaków powyżej 20cm. To jest chyba niemożliwe. Namierzone rok temu, fajne miejsca z dużymi rybami w paski, zostały zidentyfikowane i zarżnięte w dwa tygodnie tego sezonu. Przy tej okazji powiem, że ilość pływadeł na wodzie wzrosła w tych miejscach cztero – pięciokrotnie, a o ile miejsce było w zasięgu rzutu, to na takim fragmencie presja z brzegu była z dziesięć razy większa niż w poprzednich latach. Owszem, połowiłem na początku lipca trochę okoni z przedziału 30-37cm, ale skończyło się około połowy lipca. W tym przypadku znów polecę jako lepsze okręgi tarnowski i sądecki.

O tym, że rok był kiepski niech świadczy średnia z 10-ki największych ryb – zaledwie 54cm. Rok temu 71,3cm. O tym, że zawiodły absolutnie sandacze, że na szczupaka nie ma co się nastawiać i nawet z bolkiem było bardzo licho, niech świadczy to, iż w tej dziesiątce mam aż trzy jazie, co jest ewenementem w mojej statystyce, bo zawsze tylko, boleń, boleń, czasem sumek.

Jakiś desperat napisał na forum okręgu, że nastawiając się tylko na szczupaki od dwóch sezonów nie wyjął ryby ponad 60cm… Możecie się śmiać ze mnie i takiego gościa, ale mogę tylko potwierdzić. Dosłownie, pojedyncze wyjątki miałem i ja, tylko, co z tego? Tak do 2006 roku, mimo, że łowiłem bardzo „naiwnie”, tych ryb było na tyle dużo w Wiśle, że miałem kilka takich sztuk z samego przypadku. W tym roku jedna jedyna obcinka. Ilość szczupaka jest tragicznie mała. Z tym, że się do tego już przyzwyczaiłem. Nie umiem ocenić jak ma się pod tym względem sytuacja w innych, sąsiednich okręgach.

Natomiast zmasakrowała mnie mikroskopijna ilość sandaczy. Rok temu miałem 97 tych ryb z czego większość około wymiaru. W tym roku słownie złowiłem jednego miarowego, a  liczba wszystkich to…12 sztuk. Ktoś znów napisał do styczniowego WŚ z podobnymi jak to spostrzeżeniami, że coś się niedobrego dzieje z tą rybą na wodach krakowskich. Powiem jedno: jest to na pierwszym miejscu skutek idiotycznego regulaminu, plus braku zapisu o górnych wymiarach, a dopiero w drugiej kolejności wynik chciwości samych wędkarzy, którzy, gdyby zapisy były bardziej restrykcyjne, to by ich jednak przestrzegali. Choć niektórzy. Osobna sprawa to zorganizowane kłusownictwo, nastawione w dużym stopniu na ten gatunek. Można zwalać na pogodę, kormorany i  UFO, ale wiem, że sandacza w Wiśle zniszczyli głównie ludzie  z wędkami. Na ten gatunek polecam zdecydowanie okręg sądecki. Pisze to na podstawie relacji moim kolegów i zdjęć jakie prezentowali.

Do boleni to się nie przyłożyłem, głównie dlatego, ponieważ miałem dość oglądania wędkarzy łowiących i zabijających bolki w strefach ochronnych, poniżej progów. Z tym, to są jakieś kpiny. Jeśliby te ryby wracały do wody, to bym nawet o tym nie wspomniał, ale widzę, że szczególnie starym dziadkom zachciało się poszaleć ze spinningiem, a odkryli, iż nieosiągalny dla nich kiedyś gatunek, jest w zasięgu. I to pakowanie ryb w bagażnik, albo pod podwozie i walenie głupa, jak się zwróci uwagę. Na razie jest dostatecznie, ale kolejne dwa takie sezony „rób ta, co chce ta” i będzie jak ze szczupakiem i sandaczem. Najlepiej widać to po stadzie ryb z przedziału 60-70cm, których było naprawdę bardzo, bardzo dużo do 2009r włącznie. Potem boleń stał się „popularny” na naszych wodach i teraz jest na ocenę dostateczną ryb po 50-60cm, bardzo mało mniejszych i zupełnie nieliczne 70+. Naprawdę, szczególnie  w tej materii wiem co piszę. Nie mniej nasze wody boleniowe, czyli w zasadzie krakowska Wisła, jeszcze nie ustępuje tarnowskiej, czy wodom pozostałych okręgów, co świadczy o tym, iż tam też jest tak sobie.

Jaź. Sytuacja tego gatunku jest podobna jak z boleniem. Od około 2006r nastąpiła jakby kolejna fala wyrośniętych ryb. Było świetnie do 2009r. Ale ryba nie grzyb. W tydzień nie urośnie. Komunikaty o zarybianiu jaziem Raby są śmieszne. Tych ryb w okręgu krakowskim nie ma już ani dużo, ani dużych.  Z tego, co piszą do mnie, lepiej jest na Wiśle tarnowskiej, ale też bez szału. W tej materii polecam wody śląskie. Tyle, że trzeba się nałazić, albo napływać, by dotrzeć tam gdzie inni nie byli.

O sumie powiem tylko tyle, że póki kretyński regulamin pozwoli ukatrupić dzień po dniu kolejne, półtorametrowe ryby, to sezon będzie trwał kilka dni i zacznie się w…maju. Tyle wystarcza oszołomom, by wyczyścić dany fragment Wisły. A ryby te są największe, a co za tym idzie – jest ich najmniej.

Trzeci rok z rzędu nie złowiłem brzany. W Wiśle, co podkreślam. Nie wiem, co o tym sądzić.

Totalną porażką był ponton. W zasadzie byłem zaledwie kilka razy, ale po trzeciej, czwartej wyprawie, które pokazywały na sonarze tylko pustkę pod łódką, poddałem się. Tym bardziej, że naderwałem bark i wodowanie się solo było niełatwe.

Nie mniej miałem swoje, prywatne sukcesy. Najpierw takie, które sam traktuję z dużym dystansem. Mianowicie ustanowiłem, że tak szumnie napiszę swój rekord krąpia na spinning. Całe 35cm. „Padł” też mój najstarszy rekord.  Tęczaka. Tyle, że tą rybą w ogóle nie jestem zainteresowany. Nie mniej zawsze coś. Super było za to z jaziem. Dwukrotnie udało mi się przeskoczyć prywatny rekord i jak  mam nadzieję – nie zatrzymam się na 55cm. Jeszcze bardziej niż to, cieszę się, iż na przestrzeni  25 dni, na 12 wyprawach złowiłem 20 medalowych ryb tego gatunku. Tu napisałbym rok temu, że będzie „ogień” w tym sezonie, ale po tym jak wystawiły mnie wiślane wzdręgi, będę ostrożny.

To, co mnie zaś najbardziej cieszy, to fakt, iż poznałem się lepiej z paroma ludźmi i są to naprawdę spoko goście.

Zanosi się także na parę dobrych wędkarskich klimatów, choć póki co tylko wirtualnych.

W następnym tekście napiszę o tym, co słychać w przepisach. Tych ogólnopolskich i okręgowych. Tu i tu nowe twarze, nowe zarządy. Są promyczki nadziei, ale częściej jeży się włos. Szczególnie, jeśli się wejdzie w temat zmian różnych ustaw, które mają strategiczny wpływ na kształt wszystkiego, związanego z wodami.