Witam! Moje samopoczucie fizyczne jest odwrotnie proporcjonalne do psychicznego. Czuję się fatalnie, zmagając się z popłuczynami po jakiejś niedawno przechodzonej infekcji, równocześnie uśmiechając  się sam do siebie. Niedawno informowałem Was, iż zarząd mojego koła jednogłośnie zaaprobował mój wniosek o stworzeniu odcinka no kill na niewielkim odcinku Krzeszówki. Wczoraj odbyło się nadzwyczajne walne zebranie koła, by podjąć taką uchwałę lub wniosek odrzucić. Trochę się bałem o frekwencję gdyż tematem zainteresowanych u nas w kole jest realnie bardzo mało osób – po prostu niewielu mamy spinningistów, a jeszcze mniej bywa ich nad tą rzeczką.  Sami wiecie: zebranie w środku tygodnia. Finalnie przybyło jednak więcej osób niż się nastawiłem. Fajne było to, że dojechali spinningiści z dość dużych odległości [nam od kwietnia, czyli od zmiany zarządu koła, bardzo wzrosła ilość wędkarzy, którzy porzucili dotychczasowe, dla Nich Czytaj więcej [...]

Życie zaskakuje. Już, już myślałem, byłem nawet pewien, że jako rzecznik dyscyplinarny w moim kole dotrwam do końca sezonu bezczynnie [i fajnie by było], a tu  - bęc! Właśnie wpłynęły cztery zawiadomienia od Komendanta SSR w Krakowie o złamaniu przepisów przez ludzi z mojego koła... Zacząłem to czytać i jakoś tak przykro. Przypadek nr 1, to zarazem trzy, a nawet cztery „strzały”: człowiek łowił na trzy kije, jako przynętę użył karasia pospolitego, który w wodach naszego okręgu jest nietykalny [całkowity zakaz zatrzymywania ryb tego gatunku]; ów nieszczęsny karaś był nabity na kotwicę, a jak wół stoi, że nie wolno żywca uzbrajać inaczej niż haczykiem z jednym ostrzem no i na dokładkę w małym, plastikowym wiaderku miał kilka nieżywych już płotek. Nie wiem na dzień dzisiejszy, co było powodem takiej postawy [chciwość, ignorancja, czy nieznajomość przepisów], ale te wszystkie wiadereczka i męczenie w nich ryb to też jest słabe. Czytaj więcej [...]